Zaterdag 26-09 september was een spannende dag voor ons – de A1. Want dat was de dag waarop we kampioen konden worden. Helemaal aan het begin van het seizoen hadden we al tegen elkaar gezegd dat we kampioen wilden/gingen worden. Het was met ons zelfs zo erg dat we het er bijna elke training over hadden en dat onze trainer ons dan echt aan keek van: ‘joh kom op, ik moet het allemaal nog maar eens zien’. Maar we hebben ons aan ons woord gehouden. Alle wedstrijden tot nu toe gewonnen dus de kampioenswedstrijd was een feit.

We hadden het geluk dat we deze wedstrijd thuis speelden. Onze tegenstander was Amicitia A2. Het uur voordat onze wedstrijd begon had iedereen last van de zenuwen.

De wedstrijd begon en de eerste tien minuten hadden wij onze zenuwen nog niet onder controle. Ballen werden verkeerd gegooid (over de zijlijn, in de handen van onze tegenstanders), ballen werden niet gevangen en om eerlijk te zijn werd er zelfs bijna geen kans gecreëerd. Na tien minuten begon Milan te beseffen van als we nu niet fatsoenlijk gaan korfballen dan worden we vandaag geen kampioen. Dus hij scoorde er gelijk maar twee. De stand was nu 2-0. Janina had zoiets van wat Milan kan, kan ik ook dus ze scoorde door middel van een prachtig afstandsschot. De bal ging naar Amicitia maar kwam al gauw weer in ons bezit. Het aanvalsvak kreeg een vrije bal mee en die maakte Kirsten prachtig af. De tegenstander wilde ook graag laten zien dat ze van afstand konden scoren de stand werd nu 4-1. Deborah maakte ook een prachtig afstandsschot vrijwel meteen gevolgd door twee afstandsschoten van de tegenstander. De stand was nu 5-3. In het aanvalsvak ging de aanval lekker en zowel Milan als Ilse konden allebei scoren met een kleine kans. Vlak voor rust maakte Marith nog een prachtige doorloopbal en de stand met de rust was 8-3. We kregen te horen dat we zo door moesten gaan.

Na de rust scoorde Amicitia vrijwel gelijk met een afstandsschot. Maar wij lieten ons niet van de wijs brengen want Eline en Milan scoorden allebei doormiddel van een kleine kans. De tegenstander scoorde daarna met een afstandsschot. Kirsten en Janina maakten samen een mooie actie waardoor de tegenstanders niet meer wisten wie ze moesten volgen en zodoende kon Kirsten een prachtige doorloopbal afmaken 11-5. In het andere vak scoorde Milan inmiddels zijn vierde kleine kans en tevens vijfde doelpunt. Vlak voor het einde scoorde Amicitia nog met een afstandsschot. Maar wij gaven nog niet op en Kirsten kon zich in de aangeef prachtig omdraaien en scoorde hiermee het laatste doelpunt van deze wedstrijd. Toen kwam het besef we zijn kampioen!! Deze kampioenswedstrijd hebben we gewonnen met 13-6 en vergeten we nooit meer!

We hadden kampioensshirts laten drukken en die werden uitgedeeld ook werden er allerlei foto’s gemaakt. Via deze weg willen we ook iedereen bedanken die aanwezig was bij onze wedstrijd! Zonder supporters hadden we nooit zo’n geweldige kampioenswedstrijd gehad. Bedankt namens de hele A1 + trainers!!!!